ارزیابی دسترسی به مراقبت ها در برنامه پزشک خانواده با رویکرد جامعیت مراقبت ها

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دسترسی به مراقبت ها در طرح پزشک خانواده روستایی با معیار جامعیت مراقبت ها در سال های 1390 و 1391 در 17 مرکز بهداشت روستایی شهرستان گرگان انجام شد. روش بررسی: این پژوهش از نوع کاربردی بود و به صورت توصیفی- تحلیلی انجام گرفت. ارزیابی در یک دوره 24 ماهه، بر اساس مدل رگرسیونی خطا- تصحیح در چارچوب مدل داده های ترکیبی با استفاده از نرم افزار eviews انجام گردید. نتیجه تخمین رگرسیونی با ضرایب وزنی مراقبت ها در شاخص جامعیت مراقبت ها و سپس ضرایب تأثیر مراقبت ها در شاخص یاد شده با تفکیک اثرات کوتاه مدت و بلند مدت روی دسترسی به مراقبت ها نشان داده شد. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، ارتباط مثبتی بین دسترسی به مراقبت ها و شاخص جامعیت مراقبت ها وجود داشت. همچنین، با 10 درصد بهبود در وضعیت جامعیت مراقبت ها (متوسط وزنی چهار مراقبت پزشک، پرستار، آزمایشگاه و داروخانه)، شاخص دسترسی به مراقبت های سلامت، حدود 42/10 درصد افزایش یافت. نتیجه گیری: دسترسی به مراقبت های سرپایی با نرخ رشدی معادل با نرخ رشد شاخص جامعیت مراقبت ها افزایش می یابد، اما تأثیر شاخص جامعیت مراقبت ها روی دسترسی به مراقبت ها مانند برنامه توسعه شبکه های بهداشتی، هنوز با سهم و تأثیر بسیار بالا برای پزشک مشاهده می شود و سهم و تأثیر سایر عوامل بسیار محدود به نظر می رسد.